Eerste bergrit

Voor gisteren was er in de buurt van Menton regen voorspeld. Meer naar het westen was er minder kans dus kozen wij voor een trip via Éze (botanische tuin bovenop de rots in zee), dan door de pré-Alpen naar Roquesteron en Porte d'Aiglun. Even voor Aiglun had Paul in zijn routeboek een wandeling gepland naar de waterval van Vegay. We kwamen rond 14 uur bij het beginpunt aan en begonnen vol goede moed aan de ca. 1,5 km lange tocht. Volgens het kaartje van Paul kon je een stukje afsnijden dus volgden we een zijpad dat helaas nergens naar toe leidde en we op handen en voeten omhoog moesten klauteren om het echte pad weer te kunnen bereiken. Even verderop konden we de waterval al van verre zien en fotograferen, als je echter dichtbij wilde komen kon je volgens de kaart over een heuvel klimmen of eromheen lopen. Dat klimmen hadden we net gedaan dus eromheen lopen gekozen. Na minstens 1000 meter en de nodige hellinkjes op en af, komen we tot de conclusie dat we van de waterval af lopen. Dus weer terug en dan is het alweer ruim een uur later en laten we de waterval voor wat die is en lopen terug naar onze motoren. Bezweet en vermoeid besluiten we de verdere trip in te korten en rijden terug naar ons appartement waar we pas om 20 uur aankomen.
Vandaag, dinsdag 19 juni, is het een schitterende wolkeloze zomerse dag. We zijn op tijd met de motor net over de Italiaanse grens gereden omdat daar een goede snorkelplek zou zijn. Alhoewel er slechts puntige rotsen waren om op te zitten was het snorkelen een succes, alsof je in een zee-aquarium rondzwemt! Om 13 uur is het buiten veel te heet en koelen we af in ons appartement terwijl we dit stukje schrijven. Morgen gaan een stukje in de Ialiaanse Alpen rijden, eerst via Ventimiglia naar Breil-sur Roya. Dan via Sospel terug naar Menton. Een rit van ca. 128 km.